คุณรู้จักคำว่ารักดีหรือยัง สิ่งที่เหนือกว่า ความรัก

เมื่อมองให้ดีว่า ‘ความรัก’ ที่คุณรู้จักเป็นอย่างไร หลายคนอาจเริ่มมองว่า ความรักต้องเริ่มจากมีคนอื่นมารักตนเอง บางคนถึงขั้นว่าต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้คนอื่นมารักจนไม่เป็นตัวของตัวเอง บางคนก็ได้แต่เฝ้ารอให้คนอื่นเข้ามารัก จนเกิดความทุกข์เมื่อเขาไม่รัก หรือเกิดความทุกข์เมื่อความรักนั้นไม่เป็นดังคาดหวัง จะดีกว่าไหม? หากทำความรู้จักความรักในมุมใหม่ว่า แท้จริงแล้วความรักเป็นสิ่งที่เริ่มต้นได้จากตัวเราเอง

ความรักที่เริ่มต้นจากตัวเรา เป็นการยกระดับความรักให้สูงขึ้นโดยไม่ต้องมีใครเข้ามามีอิทธิพลต่อความรู้สึก เราสามารถฝึกรักผู้อื่นก่อน ซึ่งไม่จำเป็นว่ารักนั้นต้องเป็นรักแบบหนุ่มสาวอีกด้วย ไม่ใช่เรื่องยากและทุกคนสามารถฝึกทำได้จริง!

ฝึกใจตัวเองให้รักคนอื่นให้เป็น

1. เริ่มต้นจาก….ฝึกความปรารถนาให้ทุกคนมีความสุข เมื่อฝึกได้ระยะหนึ่งจะรู้สึกได้ถึงความสงบเย็น อ่อนโยน อบอุ่น และจิตใจเราจะหนักแน่นมั่นคงมากขึ้น จนไม่ต้องรอความรักจากผู้ใด ยิ่งเราฝึกความปรารถนาดีต่อผู้อื่นมากเท่าใด ใจเราจะยิ่งมีแต่ความแช่มชื่น เบิกบาน หน้าตายิ้มแย้ม

2. จากนั้น….ให้ลองฝึกความคิดที่จะช่วยให้คนอื่นพ้นทุกข์ หรือมีความสุขยิ่งขึ้นไปจนถึงขั้นไม่กลับมาทุกข์อีก ข้อนี้หลายคนอาจคิดว่าทำเป็นรูปธรรมได้ยาก แต่แท้จริงแล้วไม่ยาก และสามารถทำได้และขยายวงกว้างได้มากกว่าความคิดช่วยเหลือแค่คนที่เรารักหรือคนที่เรารู้จัก ยกตัวอย่างง่าย ๆ เช่น การบริจาคช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส ตลอดจนสัตว์พิการ ความคิดและการลงมือช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์โดยไม่เจาะจงว่าเป็นใครนี้ ยิ่งคิด ยิ่งทำ เป็นระยะเวลายาวนานมากเท่าใด ยิ่งทำให้จิตใจเยือกเย็น ผู้ใดได้ใกล้ชิดย่อมสัมผัสถึงความสงบเย็น

3. จากนั้น ให้ฝึกยินดีกับเรื่องดี ๆ ความสำเร็จ ความเจริญก้าวหน้าของผู้อื่น รู้สึกยินดีให้ได้ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องของตนเอง การฝึกยินดีกับผู้อื่นนี้ตรงข้ามกับความอิจฉาริษยา ยิ่งฝึกยินดีได้มากเท่าใด ยิ่งมีความสุขและรักษาความสุขไว้กับตนเองได้มากเท่านั้น เริ่มต้นอาจจะยาก แต่หากฝึก 2 ข้อแรกดังที่กล่าวมาบ่อย ๆ จะรู้สึกได้ว่าจิตใจต่างไปจากเดิม และจะยินดีกับผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย

4. หากเราปรารถนาดีให้ผู้อื่นมีความสุข เรามีความคิดและได้ลงมือช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นทุกข์ แล้วไม่เกิดผลดีตามมา ก็ให้ฝึกวางใจเป็นกลาง ไม่สุข ไม่ทุกข์ ฝึกรู้สึกเฉย ๆ ด้วยความเข้าใจว่ามนุษย์ทุกคนและสัตว์โลกทุกตัว ล้วนมีการกระทำและมีผลของการกระทำเป็นของตนเอง ซึ่งผลของการกระทำนั้นเป็นสิ่งที่กำหนดไม่ได้ว่าจะออกมาในรูปแบบใด สถานการณ์ใด และจุดเริ่มต้นที่แท้จริงเกิดจากสาเหตุใด อาจเป็นสาเหตุที่สะสมมาอย่างยาวนานจนไม่อาจล่วงรู้ได้ ฉะนั้น ให้เรารักษาความสุขสงบในใจเราด้วยความเข้าใจดังกล่าว

ความรักที่เริ่มต้นจากตัวเรา แท้จริงแล้วคือการฝึกไม่ตระหนี่ ไม่เห็นแก่ตัวนั่นเอง เมื่อเราไม่เห็นแก่ตัวเอง เราย่อมมองเห็นผู้อื่น ว่าผู้อื่นก็มีความทุกข์เหมือนเรา ทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันทุกคนไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ และเมื่อเราไม่ตระหนี่ เราจึงปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข เราจึงมีความคิดช่วยเหลือและลงมือช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ และเราก็ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีมีความสุขความเจริญก้าวหน้า และเราก็วางใจเฉย ๆ ได้ ในกรณีที่เราทำแล้วไม่เกิดผลดี เพื่อรักษาความสุขสงบไว้กับใจตนด้วยความเข้าใจว่าทุกคนมีผลของการกระทำเป็นของตนเอง เรากำหนดไม่ได้ว่าเขาต้องได้ดีและต้องเป็นอย่างที่เราปรารถนา

การรู้จักความรักในมุมใหม่และการได้ฝึกกระทำ 4 ข้อเหล่านี้ คือสิ่งที่เหนือกว่าความรักทุกระดับ สิ่งเหล่านี้จะส่งผลให้จิตใจเราตั้งมั่น เบิกบาน อ่อนโยน อิ่มเต็ม เกิดความสุขที่ไม่ต้องรอคนอื่นมาเติมเต็ม และนำไปสู่ความสุขที่แท้จริงที่มากกว่าความสุขจากความรักที่มีทุกข์เจือปนอย่างแน่นอน